00- ادله تبیین شعر حافظ
01- الایاایها الساقی ادر کاسا و ناولها
02- صلاح کار کجا و من خراب کجا
03- اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
04- صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
05- دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
06- به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
07- صوفی بیا که آینه صافیست جام را
08- ساقیا برخیز و در ده جام را
09- رونق عهد شاب دگر بستان را
10- دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
11- ساقی به نور باده برافروز جام ما
12- ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما
13- میدمد صبح و کله بست سحاب
14- گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
15- ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
16- خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت
17- سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
18- ساقیا آمدن عید مبارک بادت
19- ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
20- روزه یک سو شد و عید آمد دل ها برخاست
21- دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
22- چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
23- خیال روی تو در هر طریق همره ماست
24- مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست
25- شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
26-زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
27- در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
28- به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست
29- ما را زخیال تو چه پروای شراب است
30- زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
31- آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است
32- خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست
33- خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است
34- رواق منظر چشم من آشیانه توست
35- برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست
36- تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
37- بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است
38- بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
39- باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
40- المنه لله که در میکده باز است
41- اگر چه باده فرح بخش و باد گل بیز است
42-حال دل با تو گفتنم هوس است
43- صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
44- کنون که بر کف گل جام باده صاف است