00- ادله تبیین شعر حافظ

 01- الایاایها الساقی ادر کاسا و ناولها

 02- صلاح کار کجا و من خراب کجا

 03- اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را

 04- صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

 05- دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را

 06- به ملازمان سلطان که رساند این دعا را

 07- صوفی بیا که آینه صافیست جام را

 08- ساقیا برخیز و در ده جام را

 09- رونق عهد شاب دگر بستان را

 10- دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

 11- ساقی به نور باده برافروز جام ما

 12- ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما

 13- میدمد صبح و کله بست سحاب

 14- گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

 15- ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت

 16- خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

 17- سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

 18- ساقیا آمدن عید مبارک بادت

 19- ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

 20- روزه یک سو شد و عید آمد دل ها برخاست

 21- دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

 22- چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

 23- خیال روی تو در هر طریق همره ماست

 24- مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

 25- شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

 26-زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست

 27- در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

 28- به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

 29- ما را زخیال تو چه پروای شراب است

 30- زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست

 31- آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

 32- خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

 33- خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

 34- رواق منظر چشم من آشیانه توست

 35- برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

 36- تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

 37- بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است

 38- بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

 39- باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

 40- المنه لله که در میکده باز است

 41- اگر چه باده فرح بخش و باد گل بیز است

 42-حال دل با تو گفتنم هوس است

 43- صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

 44- کنون که بر کف گل جام باده صاف است